Samen microfinancieren
en microverzekeren in het Zuiden
en microverzekeren in het Zuiden
KBC-er Patrick Van Loij kijkt al eens graag over de grens. Na Tsjechië, Slovakije en Ierland, met tussendoor een korte terugkeer naar België, woont en werkt hij nu in Bulgarije. En ook na 25 jaar leven als expat blijven andere horizonten aanlokkelijk voor hem. De vraag van BRS om zijn expertise rond productontwikkeling te delen met MFI’s (microfinancieringsinstellingen) in de Filipijnen, viel dan ook in goede aarde.
“Ik werk graag in het buitenland omdat het me de kans geeft deel uit te maken van organisaties in ontwikkeling. Dat maakt de impact van mijn werk tastbaarder. Ik ontdek ook graag nieuwe landen en andere culturen. En vanuit mijn verleden bij CERA Bank ben ik vertrouwd met het coöperatief gedachtegoed van Raiffeisen. De vraag van BRS lag helemaal in het verlengde van mijn interesses.
Het was ook niet mijn eerste opdracht voor hen. Tien jaar geleden gaf ik al een workshop over productontwikkeling en marketing in Tanzania. Dat was mijn eerste kennismaking met microfinanciering, bij een MFI die toen nog in de kinderschoenen stond. De lancering van nieuwe producten, prijsbepaling en promotie was onbekend terrein voor hen. Daar leerde ik dat je best vertrekt vanuit hun ervaring en van daaruit bekijkt hoe je hen kan helpen.
Met dat inzicht vertrok ik begin december naar de Filipijnen, samen met twee andere KBC-collega’s. De context van een grootstad als Manila was meteen heel anders dan het meer afgelegen gebied dat ik in Tanzania bezocht. Maar armoede was er evenzeer. Diepe bespiegelingen daarover zijn aan mij niet besteed. Ik bekijk de situatie heel pragmatisch: het is wat het is, laten we van hieruit vertrekken en doen wat we kunnen.
Dat ‘doen-wat-we-kunnen’ bleek bij de Filipijnse MFI’s iets anders dan in Tanzania. De coöperatieve banken waar we mee samenwerkten - K-Coop en GSAC – zijn meer mature organisaties, die vertrouwd zijn met productontwikkeling en marketingprincipes. Hun uitdaging lag op een ander niveau: een overaanbod aan producten én onderliggende processen die niet op elkaar waren afgestemd.
Zij hadden nood aan methodieken om hun productportefeuille uit te zuiveren en processen te vereenvoudigen. Daarop zijn we dieper ingegaan, met praktijkvoorbeelden en oefeningen die ze toepasten op hun eigen portefeuille. Het idee van cliëntsegmentering was daarbij nieuw voor hen. Hoe verdeel je cliënten in groepen met elk hun specifieke behoeften en mogelijkheden? Met marktonderzoek en een bevraging van hun leden willen ze hun producten, promotie en dienstverlening de komende maanden beter afstemmen op de verschillende behoeftes.
De resultaten van de workshops overtroffen mijn verwachtingen. Beide MFI’s zijn naar huis gegaan met een consistentere portefeuille. En een actieplan op korte en middellange termijn. Het startniveau was heel hoog, waardoor we meteen konden verdiepen. En al had ik destijds in Tanzania ook het gevoel dat ons opzet geslaagd was, deze opdracht ervaar ik als nog méér gelukt. Ik ben opgeladen en heel positief gestemd thuisgekomen.
Alle collega’s die als mens iets willen veranderen en niet weten hoe, moedig ik aan om op pad te gaan voor BRS. We hebben niet alleen de verantwoordelijkheid om onze kennis en ervaring te delen met het Zuiden, het geeft ook zoveel energie en voldoening! Bovendien maak je deel uit van een fantastisch team, een familie bijna, en je bezoekt landen waar je anders nooit zou komen. En - heel belangrijk! - je doet iets wat écht impact heeft.”
