‘Hi Mom!’ Zijn mama is ze zeker niet, maar het hartelijke weerzien tussen KBC-vrijwilliger Reiner Van den Steen en Patricia Hollinger van het BRS-Instituut maakt meteen duidelijk dat het klikt tussen hen. In oktober gingen ze veertien dagen op missie naar El Salvador en Honduras. Een newbie en ervaren BRS-vrijwilliger, samen op pad voor BRS.
Reiner: “Voor mij was het mijn eerste missie, maar Patricia heeft tonnen ervaring. Ze zorgde voor mij en de andere vrijwilligers alsof we haar kuikentjes waren. Daarom noemden we haar graag ‘mom’.”
Patricia: “Tot vorig jaar was ik net als Reiner KBC-vrijwilliger. Als jong-gepensioneerde ben ik nu lid van het BRS-Instituut. En ja, in die rol van coördinator voel ik me mee verantwoordelijk voor de vrijwilligers. Maar ik functioneer vooral als coach. En ik zorg ervoor dat het aanbod van de expert-vrijwilligers tegemoet komt aan de behoeften van de microfinancieringsinstellingen (MFI’s). Zo kwam ik bij Reiner terecht.”
Reiner: “Ik werk binnen KBC bij human resources. Zowel AMC, de MFI in El Salvador, als Pilarh in Honduras, staan voor uitdagingen op dat vlak. Daarom vroeg BRS me om met dit thema aan de slag te gaan. Concreet heb ik, samen met de MFI’s, alle mogelijke topics overlopen en zo in kaart gebracht welke ondersteuning ze precies zoeken. Om dan op het einde van de week tot een plan van aanpak te komen. Daarmee gaan ze nu aan de slag.”
Patricia: “En Reiner heeft dat fantastisch gedaan. Met zijn dynamische aanpak en humor kreeg hij de deelnemers helemaal mee. Iedereen luisterde geboeid. Ik was echt onder de indruk.”
Reiner: “Ik heb dan weer heel veel van Patricia geleerd, zowel inhoudelijk als didactisch. Zij legt ook linken tussen verschillende werkgroepen. Zo leverde ik bij een van de instellingen een bijdrage aan de workshop ‘Goed Bestuur voor Coöperaties’ omdat daar de opvolging van de bestuurders van het eerste uur aan bod kwam. HR-materie bij uitstek dus. Zonder het overzicht dat Patricia heeft, zouden we die kans gemist hebben. En ook haar engagement en betrokkenheid zijn ongelooflijk inspirerend!”
Patricia: “Het zijn de medewerkers van de MFI’s die mij inspireren! Omdat zij zich zo ongelooflijk inzetten voor landgenoten die het minder goed hebben. Ruth, een bijzonder getalenteerde Pilarh-medewerkster, zou zo een financiële functie in het buitenland kunnen krijgen. Maar ze kiest er bewust voor om in Honduras te blijven, om haar land en landgenoten vooruit te helpen.”
Reiner: “Ook de ontmoetingen met de cliënten vond ik heel inspirerend. Ze leven misschien in armoede, maar zijn allesbehalve zielig of meelijwekkend. Integendeel. Het gaat om daadkrachtige mensen, die zelf een economische activiteit uit de grond stampen.”
Patricia: “Microfinanciering is geen liefdadigheid, he. Het gaat om financiële instellingen die moeten overleven, ook al richten ze zich op mensen die bij gewone banken niet terechtkunnen.”
Reiner: “En de resultaten zijn hoopgevend. Denk maar aan de tortillaverkoopster die we in El Salvador bezochten. Ze begon met een klein krediet, maar ondertussen heeft ze een bloeiende zaak waar drie mensen werken.”
Patricia: “Ik ben blij dat ik met mijn ervaring een bijdrage kan leveren. Vanuit menslievendheid, jazeker, maar op een realistische manier: zó dat de mensen zelf hun toekomst in handen nemen en hun gemeenschap helpen opbouwen.”
Reiner: “En daar krijgen we als vrijwilliger ongelooflijk veel dankbaarheid voor terug!”