Jose Osorio werd geboren in Honduras en is een kunstminnend ondernemer die via de inbreng van Cera, BRS en de ngo Trias een microkrediet en vorming kreeg om zijn atelier uit de grond te stampen.
Geïnspireerd door Gaudi begon hij te experimenteren met de mozaïektechniek. De mozaïekkunstenaar kreeg van Pilarh, partner van Trias Centraal-Amerika en BRS, een kleine lening van 500 dollar voor de aankoop van basismateriaal. In ruil moest hij een businessplan opmaken en opleidingen in bedrijfsbeheer volgen.
Samen met zijn partner Katty startte hij Trencadis op, een eigen bedrijf dat inmiddels 14 jonge medewerkers telt. Zo werd José een ondernemer die zijn ervaring wil doorgeven aan die jonge mensen. Nu heeft hij projecten in verschillende steden en zijn ze actief over het hele land. Ook in het buitenland neemt de interesse toe. Hij droomt van eigen kunstgalerijen waarin hij zijn mozaïeken kan tentoonstellen. En hij lonkt ook naar exportmarkten.
In 2017 creëerde hij naar aanleiding van de 125ste verjaardag van Cera en de 25ste verjaardag van BRS de grote mozaïek ‘Diep geworteld, breed vertakt’ in het historische hart van Leuven.
José: “Dat is het resultaat van verschillende ontmoetingen. Eerst en vooral die tussen mij en Pilarh. Pilarh is een instelling die microkredieten verleent in Honduras en die als eerste in mij en mijn droom geloofde. Ik kreeg een krediet van 480 euro voor de aankoop van basismateriaal, zodat ik mijn activiteit kon opstarten. Ik kon nochtans geen enkele waarborg geven. Het enige wat ik had was een goed idee en de overtuiging dat ik er door hard te werken wel zou komen. Ik moest een businessplan maken en volgde een opleiding in bedrijfsbeheer. Met mijn partner Katty startte ik ons eigen bedrijfje Trencadis op.”
“Later ontmoette ik Kurt Van den Neste, die voor BRS werkt. Pilarh had een bezoek georganiseerd aan ons mozaïekatelier om te tonen dat ik, dankzij hun steun, mijn droom kan waarmaken. En meer dan dat, want mijn bedrijfje telt intussen 14 medewerkers. Mijn verhaal moet Kurt geraakt hebben, want toen hij terug in België was, belde hij om te vragen of ik interesse had om een grote mozaïek te maken in het hart van Leuven.”
José: “Ik voel me eigenlijk veel meer ondernemer dan kunstenaar. Natuurlijk krijgen onze mozaïeken een meerwaarde door de schoonheid ervan en door het feit dat ze met veel zorg vervaardigd worden. Maar wat ik het leukste vind aan wat ik doe, is niet zozeer het creëren van kunstwerken, maar wel dat ik hierdoor de mogelijkheid krijg om mijn kennis en techniek door te geven en om werk te bieden aan anderen.”
“Als ik in de eerste plaats een kunstenaar was, dan zou ik ongetwijfeld meer voor eigen rekening werken. En zo zit ik niet in mekaar. Integendeel. Ik ben er zelfs van overtuigd dat het feit dat ik anderen kan helpen een van de sleutels tot mijn succes is. Zonder dat zou ik hier nu zeker niet staan.”
"De grootste vijand van een ondernemer is angst. Laat de moed niet zakken als iets niet lukt van de eerste keer. Leer uit je fouten en ga door!"
José: “Vast en zeker. Het is als een geschenk uit de hemel. Wie had dat twee of drie jaar geleden durven denken? Ik alleszins niet. Weet je, ik was geïnspireerd door de werken van Gaudi en begon te experimenteren met de mozaïektechniek. Dit soort mozaïeken bestond niet eens in Honduras. Dat betekent dus dat ik van nul moest beginnen om kopers te vinden. We hebben onze klanten één na één moeten overtuigen. En ik geef toe: de eerste zes maanden verkocht ik niets. Nada. Maar de grootste vijand van een ondernemer is angst. Laat de moed niet zakken als iets niet lukt van de eerste keer. Leer uit je fouten en ga door. Ook bij ons is dankzij veel moed en doorzettingsvermogen alles goed gekomen.”
“We zijn begonnen in onze eigen buurt en breidden vervolgens beetje bij beetje uit naar de zeven grote steden van Honduras. Nu durf ik al stilaan te dromen van een atelier in Europa. Omdat ik voel dat er hier heel wat mogelijkheden zijn. Bovendien wordt handwerk in Europa veel hoger gewaardeerd. In mijn land zijn mijn werken niets meer dan een bestelling. Een portret. Een straatnaambord. Een product. Terwijl ze hier in Europa als kunstwerken worden beschouwd. Die appreciatie geeft mij echt een boost. En niet alleen persoonlijk. Ik stel bijvoorbeeld vast op de sociale netwerken dat die internationale erkenning ons ook in Honduras meer geloofwaardigheid geeft. Daardoor vinden nieuwe klanten de weg naar ons.”
José: “Wat er ook gebeurt, deze mozaïek voor Cera zal voor mij altijd heel bijzonder blijven. In de eerste plaats omdat het mijn eerste werk in het buitenland is. Het is zelfs de eerste keer dat ik buiten Honduras ben. Maar wat mij zeker gefascineerd en getroffen heeft, is de bereidheid van iedereen bij BRS om samen te werken. Het was hartverwarmend om te zien hoe al die vrijwilligers zich zo inzetten.”
“Voor het eerst is een kunstwerk niet het resultaat van mijn atelier alleen, maar van een enthousiaste samenwerking, waar iedereen een deel van zichzelf heeft ingestoken. We brachten alle kleine stukjes steen samen om er een groot geheel van te maken. Net zoals bij een coöperatie, waaraan alle vennoten hun bijdrage leveren. Zo werd deze mozaïek eigenlijk een metafoor voor de coöperatieve idee. Ik vind het een heerlijke gedachte dat al de vrijwilligers die meewerkten in Leuven voorbij de mozaïek zullen lopen en zeggen: daaraan heb ik letterlijk en figuurlijk mijn steentje bijgedragen.”