Samen microfinancieren
en microverzekeren in het Zuiden
en microverzekeren in het Zuiden
Zijn eerste opdracht als BRS-vrijwilliger bracht Juan Guldentops, medewerker van KBC Groep in Bulgarije, naar Ecuador. De vraag of dat ook zijn eerste kennismaking met Latijns-Amerika was, ontlokt hem een glimlach. “Eigenlijk niet. Maar van die eerste keer herinner ik me niet zo veel. Dat was bij mijn geboorte in Venezuela.” Juan was anderhalf toen zijn ouders naar België terugkeerden. Zijn enige tastbare herinnering aan die tijd is zijn voornaam. Een makkelijk opstapje in zijn contacten met de Ecuadorianen, zo zou blijken.
“De vraag of ik voor BRS enkele dagen naar Ecuador wilde om spaar- en kredietcoöperaties te ondersteunen bij hun proces van kredietverlening, kwam van Philip Marck van het BRS Instituut. Als oud-collega en goede vriend kent hij mijn ervaring op dat vlak. En hij herinnerde zich dat ik ooit Spaanse les gevolgd heb. Dat Spaans was aan opfrissing toe, maar verder was ik meteen enthousiast. Ik houd ervan mijn expertise te delen. En ook mijn kennis van micro business in Bulgarije – niet helemaal hetzelfde als microfinanciering, maar er zijn raakvlakken – zou zeker van pas komen.
We vertrokken met meerdere BRS-medewerkers en vrijwilligers. Ik werkte in duo met Pieter Vanwildemeersch, een perfect Spaanstalige KBC-collega op wie ik kon steunen.
Allereerst bezochten we Hermes Gaibor, een relatief jonge en kleine microfinancieringsorganisatie. Hun concrete vraag was: hoe zorgen we dat onze klanten hun kredieten op tijd terugbetalen?
Het antwoord op die vraag begint bij het proces van toekenning van kredieten. Hoe doe je dat? En aan wie? Om daar zicht op te krijgen zaten we samen met het management en het kredietteam en praatten we met een klant. Met de kredietverleners zijn we daarna dieper ingegaan op de stappen die zij doorlopen bij een kredietaanvraag. Heel concreet, via een rollenspel met fictieve klanten. Op basis daarvan hebben Pieter en ik aanbevelingen gedaan. Bv. om hun klanten te profileren en de goedkeuringsprocedure voor kredieten daarop af te stemmen. Met een klant die al vijf jaar zijn kredieten mooi op tijd terugbetaalt, hoef je niet meer dezelfde stappen te doorlopen als bij een eerste aanvraag. En je rekent hem ook andere tarieven aan.
De tweede coöperatie die we bezochten, San Antonio, bestaat al langer en hun proces van kredietverlening staat meer op punt. Onze bijdrage was dan ook bescheidener. Maar ook hier hebben we gesuggereerd het profiel van hun klanten meer uit te werken, zowel met het oog op risicobeheersing als vanuit commercieel standpunt.
De manier waarop BRS zo’n ondersteuning aanpakt, sluit helemaal aan bij mijn eigen stijl als expat in het buitenland. Ik ga in Bulgarije ook niet met het air van alwetende Belg vertellen hoe zij het moeten aanpakken. Wel leg ik uit waarom ik denk dat bepaalde dingen zus of zo beter werken. Ook in Ecuador deden we vanuit onze ervaring aanbevelingen. Zij kiezen zelf of en hoe ze hiermee aan de slag gaan. Voor mij is dat een evidentie.
Deze eerste ervaring als BRS-vrijwilliger was boeiend en leerrijk. Leuk ook, al was het allesbehalve vakantie. En heel zeker interessant!
Het boeiendste vond ik de ontmoetingen met klanten. Door hen ontdek je de ruimere context, hoe mensen wonen en werken. En dat microkredieten hen echt vooruit helpen. Zoals bv. de ontmoeting met cacaoboer Alfredo, die al 8 jaar lid was van de coöperatie San Antonio. Dankzij een extra krediet van 400 euro kon hij zijn plantage beter laten snoeien en onderhouden.
En bestaat er iets mooiers dan een boer horen vertellen over zijn werk of een bedrijfsleider over zijn onderneming? Ik vind het altijd een plezier om daar naar te luisteren. Of dat nu is in België, in Bulgarije of in Ecuador: mensen zijn fier op hun werk! Hun bedrijf - hoe klein ook - is hun kind. Als ze daarover vertellen, is dat met liefde.
Van alle ervaringen in Ecuador was dat voor mij het allermooiste!”
